Het gras bij de buren is altijd groener
Op social media kijk je je ogen uit naar wat andere ondernemers toch allemaal voor elkaar krijgen. Die super gecompileerde video’s, creatiefste reels en loepzuivere podcasts. Vooral als het om technische dingen gaat ben ik vaak jaloers op anderen. Maar ik moet me er maar bij neerleggen: sommige dingen zijn gewoon niet mijn ding. Die lijken sowieso gedoemd om te mislukken, hoe goed ik het ook voorbereid. Maar dat het gras bij de buren niet altijd zo groen is als het lijkt bleek maar weer.
Podcasten met mijn collega in plaats van concurrent
Vrijdag ochtend 8 uur stapte ik in de auto om netjes op tijd in de podcaststudio in Den Bosch te verschijnen. Sandra Kunz van Mindpet Marketing had mij uitgenodigd in haar podcast. Ik voelde me vereerd! Dit zou mijn eerste podcast zijn. En al helemaal omdat deze dierondernemer, die net als ik ook huisdierspecialisten coacht, mij niet als concurrent ziet maar als collega.
Het zekere voor het onzekere, aan de slag in de podcaststudio
Na een ritje zonder files stapte ik netjes een kwartier voor tijd de studio binnen, op tijd komen is dan wel weer 1 van mijn goede kwaliteiten 😉 Sandra vertelde me dat ze normaal gezien haar podcasts altijd via de Zoom opneemt. Maar ditmaal is ons onderwerp de burn-out, en daarom vond ze het wel goed om het deze keer live te doen. We wilden laten zien hoe het kan gebeuren dat succesvolle enthousiaste ondernemers burn-out kunnen raken, en zo hopelijk helpen voorkomen dat dit onze luisteraars ook overkomt. Omdat zij ook niet zo veel geluk heeft in de techniek besloot ze een heuse studio te regelen. Dan moest het zeker goed komen, nietwaar?
En zelfs hier laat de techniek ons in de steek
Niets was helaas minder waar. Na een uur lang ge-podcast te hebben waren we meer dan tevreden. Maar bij het openen van de opname stond het huilen ons nader dan het lachen. Van het gesprek van een uur was er slechts 26 minuten opgenomen. Wat een drama. Wat nu? ‘Heb je tijd om hem nog een keer over te doen’ vroeg Sandra me. ‘Nou eigenlijk niet, maar vooruit dan maar.’ Opgeven is niet zo mijn ding, ook een puntje met het oog op mijn burn-out.
Maar de aanhouder wint (niet)
Dus daar gingen we nog een keer. We bekeken waar we ongeveer in het gesprek waren gebleven en gingen proberen om die eerste versie na te doen. Een lastige, vooral omdat het gewoon een super goed gesprek was. Maar al die zorgen waren voor niks want wederom liet de techniek ons in de steek. Op de een of andere manier konden we steeds maar een minuutje opnemen voordat de opname weer afsloeg. Maar de aanhouder wint, want ineens lukte het toch. We relaxten weer, gingen door met het gesprek maar na 10 minuten crashte hij nogmaals.
Een volle werkochtend weggegooid?
We waren al 3 uur bezig en wat hadden we? Niks. Nou ja, 26 minuten aan podcast maar die waren niet genoeg. Een volle ochtend weggegooid. Nou vooruit, we hebben een mooi gesprek gehad, het was gezellig en we maakten de afspraak om het nog een keer over te doen. Maar dan wat tijdzuiniger, via de Zoom.
Maar de aanhouder wint uiteindelijk toch
Moraal van dit verhaal, de aanhouder wint niet altijd direct. Maar zelfs dan is opgeven het laatste. Zelfs als alles mis lijkt te gaan is er altijd nog een andere oplossing te bedenken. Dat is waar een goede ondernemer zich in onderscheidt. En die aanhouders, daar zie je uiteindelijk de resultaten van op je socials.
Ben jij na dit verhaal benieuwd naar de uiteindelijke podcast?
En zou jij toch graag onze eerste poging bekijken? Zie hier (de halve) podcast versie 1.0 met beeld